Το 1985 οι Wham έγιναν το πρώτο δυτικό pop συγκρότημα που έπαιξε στην Κίνα.
Το 1985, οι Wham! έγραψαν ιστορία ως το πρώτο δυτικό pop συγκρότημα που εμφανίστηκε στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, σε μια εποχή όπου η χώρα παρέμενε αυστηρά κλειστή στη δυτική επιρροή. Οι George Michael και Andrew Ridgeley ανέβηκαν στη σκηνή μπροστά σε ένα κοινό που ελάχιστα γνώριζε την ποπ μουσική και ακόμα λιγότερο κατανοούσε τη δυναμική ενός live show δυτικού τύπου. Για τον Michael, αυτή η εμπειρία ήταν τόσο απαιτητική που αργότερα την περιέγραψε ως “η πιο δύσκολη εμφάνιση της ζωής μου.”
Η πορεία προς αυτή την πρωτοφανή στιγμή διήρκεσε σχεδόν δύο χρόνια. Ο μάνατζερ του συγκροτήματος, Simon Napier-Bell, αφιέρωσε 18 μήνες σε επίμονες διαπραγματεύσεις, πλουσιοπάροχα γεύματα με 143 κυβερνητικούς αξιωματούχους και ένα έξυπνο κόλπο που απέκλεισε τους Queen από το παιχνίδι. Καθώς τόσο οι Wham! όσο και οι Queen διεκδικούσαν την ιστορική αυτή εμφάνιση, ο Napier-Bell δημιούργησε δύο διαφορετικά διαφημιστικά φυλλάδια για να πείσει τους Κινέζους. Το ένα παρουσίαζε τους Wham! ως νεανικούς και καθαρούς, ενώ το άλλο έδειχνε τον Freddie Mercury σε εκρηκτικές, προκλητικές πόζες. Το αποτέλεσμα ήταν οι Wham! να επιλεγούν για να εγκαινιάσουν την πολιτιστική “γέφυρα” με τη Δύση.
Διαβάστε επίσης: George Michael: Η στιγμή που άλλαξε για πάντα τη ζωή και την καριέρα του
Η πρώτη συναυλία πραγματοποιήθηκε στις 7 Απριλίου 1985 στο People’s Stadium του Πεκίνου μπροστά σε 12.000 θεατές, οι οποίοι πλήρωσαν μόλις $1.75 για το εισιτήριο, ποσό που για κάποιους αντιστοιχούσε σε τριήμερο μεροκάματο. Άλλοι παρευρέθηκαν με προσκλήσεις από κρατικά υπουργεία. Όμως, το κοινό έμεινε αμήχανο και σιωπηλό για μεγάλο μέρος του show. Ο Michael θυμήθηκε χαρακτηριστικά ότι όταν προσπάθησε να ενθαρρύνει το κοινό να χειροκροτήσει στον ρυθμό, το αποτέλεσμα ήταν μια “ευγενική αλλά άτονη” ανταπόκριση.
Η ατμόσφαιρα ήταν βαρύγδουπη, με αστυνομικούς γύρω από το γήπεδο και κάμερες να καταγράφουν κάθε κίνηση για το ντοκιμαντέρ Wham! in China: Foreign Skies. Πολλοί θεατές, ιδιαίτερα οι κοντινές σειρές, ήταν εμφανώς επιφυλακτικοί με τα φώτα και την παρουσία τηλεοπτικών συνεργείων. Ο Napier-Bell θυμάται: «Είχες 7.500 ανθρώπους στο ισόγειο τρομοκρατημένους από τα φώτα και την αστυνομία, ενώ στο πάνω διάζωμα άλλοι 7.500 άρχισαν να ξεσαλώνουν όσο περνούσε η ώρα. Ήταν μια πραγματικά αλλόκοτη εμπειρία.»
Η δεύτερη εμφάνιση, τρεις ημέρες αργότερα στην Καντόνα μπροστά σε 5.000 θεατές, κύλησε πιο ομαλά, με το κοινό να δείχνει περισσότερη ανταπόκριση. Ωστόσο, η εμπειρία άφησε έντονη εντύπωση στον George Michael, ο οποίος αργότερα είπε στο CBS News: «Υπήρχαν στιγμές που ήξερες πως το να κουνηθείς με συγκεκριμένους τρόπους θα θεωρηθεί προσβλητικό αντί για διασκεδαστικό. Χαμηλώσαμε πολύ τους τόνους.»
Σε συνέντευξή του στο Chicago Tribune, ο τραγουδιστής πρόσθεσε: «Ήταν η πιο δύσκολη εμφάνιση της ζωής μου. Δεν μπορούσα να πιστέψω πόσο ήσυχο ήταν το κοινό στην αρχή… Δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι δεν χειροκροτούσαν επειδή πίστευαν ότι ζητούσαμε επίμονα χειροκρότημα. Ούτε ότι δυσκολεύονταν να συγχρονιστούν με τον δυτικό ρυθμό επειδή το μουσικό τους υπόβαθρο είναι τελείως διαφορετικό.»
Διαβάστε επίσης: Andrew Ridgeley: Ο George Michael θα ήταν ευτυχισμένος για την θέση του «Last Christmas» στο Hot 100
Το πολιτιστικό αυτό γεγονός, πέρα από τη μουσική σημασία του, άφησε ένα ανεξίτηλο αποτύπωμα στις σχέσεις Δύσης και Κίνας. Η επιλογή των Wham! έναντι των Queen άλλαξε το τοπίο της παγκόσμιας ποπ κουλτούρας και σηματοδότησε την αρχή μιας σταδιακής άρσης του μουσικού αποκλεισμού που επέβαλε το καθεστώς.
