Ποιος θα φανταζόταν πως μια απλή μπάρα σοκολάτας θα έφερνε κοντά τους John Lennon και Paul McCartney, δημιουργώντας τη θρυλική χημεία πίσω από τους Beatles;
Μερικές φορές, η ιστορία αλλάζει πορεία για τους πιο απίθανους λόγους. Ένα βλέμμα, μια τυχαία συνάντηση, ή –στη συγκεκριμένη περίπτωση– μια απλή σοκολάτα. Αν δεν υπήρχε εκείνη η μπάρα που αγόρασε ο John Lennon εκείνο το απόγευμα, ίσως ο κόσμος να μην είχε γνωρίσει ποτέ το δίδυμο που άλλαξε τη μουσική για πάντα: τον Lennon–McCartney.
Η ιστορία της γνωριμίας τους είναι γνωστή σε κάθε λάτρη των The Beatles. Ο Paul McCartney, τότε μόλις 15 ετών, βρέθηκε σ’ ένα φεστιβάλ εκκλησίας στο Λίβερπουλ, στις 6 Ιουλίου 1957. Ο John Lennon, έναν χρόνο μεγαλύτερος, τραγουδούσε στη σκηνή με το skiffle συγκρότημά του, τους Quarrymen. Ο νεαρός McCartney εντυπωσιάστηκε από τον Lennon και αργότερα την ίδια μέρα συγκέντρωσε το θάρρος να τον πλησιάσει.
Μέσα στην αίθουσα της εκκλησίας, ο McCartney προσπάθησε να τον εντυπωσιάσει. Έπαιξε δύο τραγούδια – το “Twenty Flight Rock” του Eddie Cochran και το “Be-Bop-A-Lula” του Gene Vincent. Όπως περιγράφει αργότερα, οι μεγαλύτεροι μουσικοί του γκρουπ γέλασαν με το ότι έπαιζε αριστερόχειρας, όμως ο Lennon τον πρόσεξε. Δεν του πρότεινε άμεσα να μπει στην μπάντα, όμως ο σπόρος της συνεργασίας είχε ήδη φυτευτεί.
Διαβάστε Επίσης: Beatles vs Rolling Stones: Το “And Your Bird Can Sing” του John Lennon και η μουσική κόντρα που άλλαξε τη rock
Μερικές εβδομάδες μετά, ο Paul McCartney έζησε τη στιγμή που, σύμφωνα με τον ίδιο, άλλαξε τη μοίρα τους. Στη μέση ενός δρόμου στο Λίβερπουλ, οι δύο νέοι συναντήθηκαν τυχαία. Ο Lennon κρατούσε μια μπάρα σοκολάτας που μόλις είχε αγοράσει από ένα μαγαζάκι της γειτονιάς. Ο McCartney το θυμάται ακόμα με απίστευτη λεπτομέρεια: «Μετά τον πόλεμο, η σοκολάτα ήταν σπάνια. Εκείνος αγόρασε μία και αντί να τη φάει μόνος του, την έσπασε στη μέση και μου έδωσε το μισό».
Δεν χρειάστηκε κάτι περισσότερο. Αυτή η απλή, φιλική πράξη — δύο παιδιά να μοιράζονται μια μπάρα σοκολάτας — στάθηκε η αρχή μιας σχέσης που γέννησε μια ολόκληρη μουσική επανάσταση.
Διαβάστε Επίσης: John Lennon: Το “Power to the People” επιστρέφει σε μια εποχή επανάστασης και μουσικής ελευθερίας
Ο McCartney θυμάται το περιστατικό κάθε φορά που επιστρέφει στο Λίβερπουλ. Μάλιστα, είχε δείξει το ακριβές σημείο στον Bono, όταν του έκανε ξενάγηση στη γενέτειρά του. Όπως αφηγείται ο frontman των U2, ο Paul σταμάτησε σε ένα φανάρι, έδειξε το σημείο και είπε: «Εδώ είχαμε την πρώτη μας πραγματική κουβέντα. Εδώ ξεκίνησαν όλα.»
Αυτό το περιστατικό αποκαλύπτει κάτι βαθύτερο από ένα απλό γεγονός. Γιατί, αν η μουσική ιστορία των Beatles είναι γεμάτη επιτυχίες, τουρ, ρεκόρ και αριστουργήματα, η αφετηρία της είναι εντυπωσιακά ανθρώπινη και απλή. Δεν ξεκίνησε με φήμη ή δόξα, αλλά με δύο εφήβους που αναγνώρισαν κάτι ο ένας στον άλλον – μια σπίθα δημιουργίας και φιλίας.
Η σχέση του John Lennon και του Paul McCartney έγινε ο πυρήνας του ήχου των Beatles. Η αντίθεση ανάμεσα στις προσωπικότητές τους –ο ωμός, σαρκαστικός Lennon και ο ρομαντικός, τελειομανής McCartney– γέννησε μια μαγεία που δεν επαναλήφθηκε ποτέ. Η συνύπαρξή τους δεν ήταν πάντα εύκολη· όμως από την ένταση και την ισορροπία τους προέκυψαν μερικά από τα πιο εμβληματικά τραγούδια όλων των εποχών.
Διαβάστε Επίσης: Paul McCartney: Το “Help!” επέστρεψε στη σκηνή μετά από 60 χρόνια και συγκίνησε το κοινό
Αν αναλογιστεί κανείς πόσο εύκολα θα μπορούσε να είχε χαθεί αυτή η συνάντηση, το παράδειγμα είναι σχεδόν ποιητικό. Αν ο Lennon δεν είχε βγει εκείνο το απόγευμα να αγοράσει σοκολάτα, αν ο McCartney δεν περνούσε τυχαία από το ίδιο σημείο, αν ένα “γεια” είχε καθυστερήσει λίγα δευτερόλεπτα – ίσως η ιστορία της μουσικής να ήταν εντελώς διαφορετική.
Αυτή η μικρή, σχεδόν ασήμαντη στιγμή, έδειξε πώς η τύχη και η συγκυρία μπορούν να αλλάξουν τη ροή της τέχνης. Μια σοκολάτα που μοιράστηκε από ευγένεια, έγινε το σημείο εκκίνησης μιας από τις πιο παραγωγικές και εμβληματικές συνεργασίες στην ιστορία της μουσικής.
Κάθε φορά που ακούμε τραγούδια όπως τα “Hey Jude”, “Yesterday”, ή “In My Life”, είναι δύσκολο να μη σκεφτεί κανείς εκείνη τη σκηνή στο Λίβερπουλ — δύο έφηβοι να γελούν και να μοιράζονται ένα κομμάτι σοκολάτας. Πίσω από τα Grammys, τα στάδια και τις εκατομμύρια πωλήσεις, υπήρχε πάντα αυτό: μια φιλία βασισμένη σε κάτι τόσο απλό και αληθινό.
Η ιστορία του Lennon–McCartney είναι η απόδειξη ότι καμιά φορά οι μεγάλες ιδέες ξεκινούν από τις πιο μικρές στιγμές. Και πως, όπως είπε κάποτε ο ίδιος ο McCartney, «η μαγεία δεν ήταν ποτέ στα στούντιο ή στις σκηνές, αλλά στις στιγμές που κοιτάζαμε ο ένας τον άλλο και ξέραμε πως έχουμε κάτι μοναδικό».
Και όλα αυτά, για μια μπάρα σοκολάτας.
