Ο David Bowie ήταν πάντα ένα βήμα μπροστά. Ένας χαμαιλέοντας της μουσικής που διαρκώς μετέτρεπε την εκκεντρικότητα σε καινοτομία και τη διαφορετικότητα σε επιρροή. Ακόμα και όταν δεν αναγνωριζόταν αμέσως, αργότερα θεωρούταν αδιαμφισβήτητος πρωτοπόρος. Και μέσα από αυτό το πλαίσιο, γεννήθηκε ένα κομμάτι που ο ίδιος χαρακτήρισε ως «Jim Morrison σε industrial εκδοχή».
Το τραγούδι δεν είναι άλλο από το “Hallo Spaceboy”, που κυκλοφόρησε το 1995 στο άλμπουμ Outside. Για τον Bowie, εκείνη την εποχή, η μουσική είχε αρχίσει να στρέφεται σε ένα πιο σκοτεινό, μετα-βιομηχανικό τοπίο, και οι Nine Inch Nails με τον Trent Reznor έγιναν το νέο του δημιουργικό σημείο αναφοράς. Επηρεασμένος από το The Downward Spiral, προσπάθησε να δημιουργήσει έναν ήχο που «ξεσκίζει τον ακροατή», όπως ο ίδιος έγραψε αργότερα στο Rolling Stone.
Ωστόσο, το “Hallo Spaceboy” δεν ήταν απλώς μια βουτιά στην industrial αισθητική. Είχε και κάτι από την ψυχεδέλεια και τον σκοτεινό ερωτισμό των The Doors. «Το άκουσα και είπα: “Χριστέ μου, είναι σαν metal Doors”», εξομολογήθηκε ο Bowie. «Είναι ένας εκπληκτικός ήχος».
Έναν χρόνο μετά, το κομμάτι απέκτησε μια εντελώς διαφορετική πνοή. Οι Pet Shop Boys παρουσίασαν τη δική τους remixed εκδοχή, με στοιχεία disco και με τον Neil Tennant να προσθέτει νέους στίχους. Στην αρχή, ο Bowie δίσταζε. Χρειάστηκε μια αρκετά… εναλλακτική πώληση από τον Tennant, ο οποίος του είπε: «Σκέψου ότι ο Major Tom είναι σε κάποιο ρωσικό διαστημόπλοιο που δεν μπορούν να το φέρουν πίσω». Ο Bowie απάντησε ενθουσιασμένος: «Α, εκεί είναι;» – και έτσι, έδωσε το πράσινο φως για την ανατρεπτική συνεργασία.
Το “Hallo Spaceboy” παραμένει μία από τις πιο ενδιαφέρουσες στιγμές της δεκαετίας του ’90 για τον Bowie – ένα ηχητικό πέρασμα ανάμεσα στον παλιό και τον νέο κόσμο, ανάμεσα στην παρακαταθήκη του Morrison και τη βιομηχανική δυστοπία του μέλλοντος.
