Η σχέση πολιτικής και μουσικής ήταν ανέκαθεν περίπλοκη — σχεδόν συγκρουσιακή. Από τον Νόελ Γκάλαχερ στο Ντάουνινγκ Στριτ την εποχή της «Cool Britannia» του Τόνι Μπλερ, μέχρι τον Κάνιε Γουέστ να φοράει καπέλο MAGA στο Οβάλ Γραφείο, σπάνια αυτή η σύμπραξη απέδωσε αβίαστη αρμονία. Κι όμως, παρά τις αντιφάσεις, η αμερικανική προεδρία επιμένει εδώ και αιώνες να φιλοξενεί μουσικές εμφανίσεις στον Λευκό Οίκο.
Η πιο πολυσυζητημένη σύγχρονη στιγμή ήρθε το 2010 με τον Μπαράκ Ομπάμα. Ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ τιμήθηκε με το Gershwin Prize και ερμήνευσε ζωντανά μπροστά στον πρόεδρο, με μια all-star παρέα μουσικών όπως οι Έλβις Κοστέλο, Ντέιβ Γκρολ, Στίβι Γουόντερ και Τζακ Γουάιτ. Ωστόσο, ο ΜακΚάρτνεϊ δεν ήταν ο πρώτος ροκ σταρ που έπαιξε στο 1600 της Πενσιλβάνια Άβενιου.
Αυτός ο τίτλος ανήκει στους The Turtles, τους Καλιφορνέζους ποπ-ροκάδες που έπαιξαν για χάρη της κόρης του Ρίτσαρντ Νίξον, Τρίσια, τον Μάιο του 1969. Μπορεί να διαφωνούσαν πολιτικά, όμως πίεση από τον μάνατζέρ τους και… ελευθέρα σαμπάνια τούς έπεισε. Ο τραγουδιστής Χάουαρντ Κάιλαν θυμάται ότι έκαναν πρόβα μεθυσμένοι και υπό την επήρεια μαριχουάνας στο… ιδιωτικό αναγνωστήριο του Λίνκολν. Ο ίδιος ο Νίξον δεν εμφανίστηκε ποτέ. Ίσως για καλό, όπως σχολιάζει με χιούμορ ο Κάιλαν: «Αν τον είχαμε μπροστά μας, σίγουρα κάποιος θα του τα έχωνε και θα καταλήγαμε στο Γκουαντάναμο».
Πολύ πριν από αυτά, όμως, η πρώτη μουσική που αντήχησε στους διαδρόμους του Λευκού Οίκου δεν ήταν ροκ. Το 1801, την Πρωτοχρονιά, στον πρώτο επίσημο δεξίωση στο νέο τότε κτίριο, η μπάντα των Πεζοναυτών των ΗΠΑ —η παλαιότερη επαγγελματική μουσική ομάδα της χώρας— ερμήνευσε ζωντανά για τον πρόεδρο Τζον Άνταμς και τη σύζυγό του.
Ιδρυμένη με νόμο του Κογκρέσου το 1798, η μπάντα είναι γνωστή μέχρι σήμερα ως “The President’s Own”. Αυτοί ήταν οι πρώτοι μουσικοί που έδωσαν επίσημη μουσική ζωή στο σύμβολο της αμερικανικής εξουσίας, πολύ πριν αυτό γεμίσει με χορευτικά από ποπ σταρ ή φλάσμπακ από συναυλίες.
